Τσικνοπέμπτη καλούμε την Πέμπτη και όχι την Κυριακή, οπότε παπάδες δεν ψάλουν και καμπάνες δε χτυπούν.
Αν ακούσετε ψαλμωδίες και καμπάνες ελέγξτε αν είστε στον παράδεισο.
Αν οι ψαλμωδίες και οι καμπάνες εμπεριέχουν και κορναρίσματα, τότε μην ανησυχήσετε, ναι μεν είστε στον παράδεισο, αλλά του Αμαρουσίου, και κάποιος κακόγουστος ακούει τη θεία λειτουργία που αγόρασε μέσω γνωστής εφημερίδας.
Πείτε του να χαμηλώσει, δεν είναι η κατάλληλη μέρα.
Όμως καλά όλα αυτά, ποια Πέμπτη είναι η Τσικνοπέμπτη;
Είναι η Πέμπτη της 2ης εβδομάδας ή Κρεατίνης του Τριωδίου.
Την συγκεκριμένη Πέμπτη ψήνουμε και τρώμε κρέας και μόνο κρέας.
Άλλωστε από 'κει πήρε και το όνομά της η συγκεκριμένη μέρα (τσίκνα=μυρωδιά του κρέατος που ψήνεται, στα κάρβουνα κατά κύριο λόγο).
Ο εορτασμός της Τσικνοπέμπτης είναι Θεσμός απαραβίαστος κι δε γνωρίζουμε από πού ακριβώς προέρχεται.
Σίγουρα όμως δεν προέρχεται από τους κρυόκωλους βορειοευρωπαίους.
Υπάρχουν όμως και έθιμα που συνοδεύουν την ημέρα της Τσικνοπέμπτης.
Αν βρίσκεστε σε αλάνες των Σερρών θα δείτε μεγάλες φωτιές, που σαφώς δεν τις άναψε ο Νέρωνας, αλλά οι κάτοικοι της πόλης, οι οποίοι αφού ψήσουν τα κρέατα, πηδούν από πάνω, ενώ κάποιος από την παρέα αναλαμβάνει το όλο της προξενήτρας, ανακατεύοντας τη θράκα της φωτιάς με μία βέργα.
Στην Κομοτηνή είναι όλοι σε επαγρύπνηση προσέχοντας μην πλησιάσει κανένας κλεφτοκοτάς από τις γύρω περιοχές. Γι’ αυτό στήνουν παγίδες στους δρόμους δένοντας σχοινιά ανάμεσα στα δέντρα, ρίχνοντας καρφιά και πινέζες στα μονοπάτια και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο στους δρόμους.
Διότι όλα σχετίζονται με τα κοτόπουλα.
Πρώτα τα καψαλίζουν και μετά, την επόμενη Κυριακή (Κυριακή της αποκριάς) θα τα φάνε.
Τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσουν δώρα. Ο άντρας στέλνει στη αρραβωνιαστικιά του μία κότα, ενώ αυτή του στέλνει μία κότα γεμιστή και μπακλαβά.
Στην Κέρκυρα τελούνται τα Κορφιάτικα Πετεγολέτσια ή Πέτε Γόλια, όπου οι γυναίκες βγαίνουν στα παράθυρα των καντουνιών και κουτσομπολεύουν στην ντοπιολαλιά τους.
Έτσι έμαθε και ο Χαράλαμπος πως η γυναίκα του πήγε ταυτόχρονα με τον Κώστα τον μανάβη, τον Νίκο τον υδραυλικό, τον Πέτρο τον ψιλικατζή, τον Θανάση τον συμβολαιογράφο, τον Χρόνη τον κτηνίατρο και τον Αντώνη τον άνεργο.
Μέγας συνωστισμός. Ο άνθρωπος έδωσε 350 ευρώ για να γεμίσει το ψυγείο του, και την άλλη μέρα δε βρήκε ούτε ψήλο.
Του τα’ φαγαν όλα.
Και αν δεν ήταν το έθιμο να του ανοίξει τα μάτια, θα νόμιζε ότι του ‘καναν ακρίδες επιδρομή.
Σε καλύτερη μοίρα ήταν ο Φώντας που έμαθε πως η γυναίκα του η Καίτη απαυτώθηκε με τη φίλη της τη Χριστίνα.
Τουλάχιστον δεν υπήρχε αντρικός ανταγωνισμός και ήταν μία.
Γιατί ο Χαράλαμπος μπορεί να ανταγωνιστεί τους 6 που τον κερατοποιήσαν, και στη τελική θα τις βγάλουν για να τις μετρήσουν, αλλά ο Φώντας πως θα ανταγωνιστεί τη Χριστίνα; Θα κάνει αλλαγή φύλλου;
Και αν δεν πέσει ξύλο, λίγο δύσκολο το κόβω, τότε το έθιμο κλείνει με καντάδες.
Στη Σκόπελο τώρα, και συγκεκριμένα στο χωριό Κλήμα οι κάτοικοι εύχονται να έχει καλό καιρό και κατά συνέπεια ήρεμες θάλασσες, έτσι ώστε να μην απαγορευτεί ο απόπλους των πλοίων, διότι πρέπει όπως και δήποτε να παραγγέλλουν σουρωτές και σόδες.
Γιατί;
Διότι πολύ απλά το ρίχνουν στο νταλάκιασμα και μετά άντε να πάρουν τα πόδια τους και να χορέψουν μέχρι το πρωί.
Και τέλος αν ο δρόμος σας σας φέρει από Πάτρα μεριά, τότε θα γνωρίσετε την Κουλουρού, η οποία κάνει τα εξής δύο λάθη:
1ον πιστεύει πως ο ναύαρχος Ουίλσον είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της και 2ον πως έρχεται να την παντρευτεί.
Τώρα γιατί ντε και καλά θα πρέπει να είναι ο ναύαρχος Ουίλσον και όχι ο ναύαρχος Βότσης, αυτό είναι μια άλλη ιστορία, την οποία ακόμα μελετά το κέντρο ιστορικών μελετών νομού Αχαΐας.
Έτσι λοιπόν ντύνεται νύφη και με τη συνοδεία των κατοίκων της πόλης πηγαίνει στο λιμάνι, το οποίο πρώτα έχει καθαρίσει ο δήμαρχος από τα πάσης φύσεως απόβλητα για να δώσει η πόλη καλή εντύπωση στον ξένο, για να τον προϋπαντήσει.
Εννοείται πως όλοι γύρω της διασκεδάζουν με τα καμώματά της.
Εκείνο όμως που έχει σημασία εν τέλει είναι πως τη Τσικνοπέμπτη τρώμε κρέας, όσο και αν κάποιοι θέλουν να μας το στερήσουν, αλλάζοντάς μας τα έθιμα.
Εμείς τους παραβλέπουμε και ευχόμαστε καλή απόκρια.
