Και ενώ τρώμε τη μπανάνα σκεφτόμαστε
ποια τράπεζα έχει ανακεφαλαιοποιηθεί για να την απαλλοτριώσουμε;
Και ενώ τρώμε τη μπανάνα σκεφτόμαστε
την αντιποίηση αρχής για να γίνουμε πρωθυπουργός στη θέση
του πρωθυπουργού και να συναντήσουμε τους τροικατζήδες, τους οποίους και πρώτα
θα απαυτώσουμε και μετά θα δείρουμε;
Και ενώ τρώμε τη μπανάνα σκεφτόμαστε
πόσα κιλά κόκκινης μπογιάς χρειάζονται για να βάλουμε τις δικές
μας κόκκινες γραμμές;
Και ενώ τρώμε τη μπανάνα σκεφτόμαστε
να βάλουμε πετρέλαιο κίνησης αντί για θέρμανσης, έτσι απλά
για να δούμε αν μαρσάρουν τα καλοριφέρ, μιας και η τιμή κίνησης και θέρμανσης είναι
ποια η ίδια;
Και ενώ τρώμε τη μπανάνα σκεφτόμαστε
μήπως θα πρέπει να πειραματιστούμε και με άλλες μορφές ενέργειας,
π.χ. να κλέψουμε τα σκουπίδια της γειτονιάς και να κάψουμε;
Και ενώ τρώμε τη μπανάνα σκεφτόμαστε
πόσα πάπλωμα parties πρέπει να κάνουμε, διότι το έξω είναι απαγορευτικό και μέσα
(εντός της οικίας) θα έχει πολύ κρύο;
Και ενώ τρώμε τη μπανάνα σκεφτόμαστε
να βάψουμε χρυσαφί ότι μας έχει απομείνει και να το πουλήσουμε
για χρυσό, διότι τα χρυσαφικά μας τα σκοτώσαμε προ πολλού;
Και ενώ τρώμε τη μπανάνα σκεφτόμαστε
πως γίνετε και άλλα ψηφίζουμε, μα άλλα μας προκύπτουν;
Και ενώ τρώμε τη μπανάνα σκεφτόμαστε
πως πρέπει διαβατήριο να βγάλουμε και στην Αφρική να πάμε, παρέα
με τι αφρικάνες, τον Ταρζάν, την Τσίτα, την Τζέιν και τον ελέφαντα;
Μήπως όμως μας αρέσουν οι μπανάνες;
Μήπως όμως μας αρέσουν οι μπανάνες;
κείμενο: Θεοδωρίδης Βλαδίμηρος
