Το δαχτυλίδι ...

Και όλα ξεκίνησαν από αυτό το δαχτυλίδι.

Είχε τέτοια δύναμη, που ακόμα και το ελληνικό το χρέος μπορούσε να διαγράψει, ή ακόμα καλύτερα να το φορτώσει στη Γερμανία.

Μα ξαφνικά, και ενώ το δαχτυλίδι βρίσκονταν εντός ελληνικού κοινοβουλίου και στα χέρια των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη και επιδεικνύονταν ως λάφυρο, να σου και πάλι στην υπόθεση εμπλέκεται και ο συνήθης ύποπτος, ο αρχισυνδικαλιστής της ΓΕΝΟΠ-Δ.Ε.Η. Νίκος Φωτόπουλος

και κατεβάζει το γενικό σπέρνοντας, όχι ραδίκια και ραπανάκια, αλλά το χάος και τον πανικό.  

Μαύρα το σκοτάδια στην των Ελλήνων τη Βουλή, μαύρα και την Ελλάδα.

 Διότι ήρθαν μέρες δύσκολες και ώρες χέσε μέσα.

Και το δαχτυλίδι τελικώς ευρέθη σε χέρια ξένα, σε χέρια μοχθηρά.

Αυτόπτες μάρτυρες το επιβεβαίωσαν πως μαζί με μπύρες Βαυαρίας και λουκάνικα Φραγκφούρτης και ασπιρίνες Μπάγερν στα χέρια του Χόμπιτ Σμίγκολ ποζάριζε.

Μα ήταν τόσο άπληστος, όλα δικά του τα ήθελε, ακόμα και του Αβραάμ και του Ισαάκ τα καλά, που η εμφανώς εκνευρισμένη με αυτή του την απληστία τον μεταμόρφωσε σε Γκόλουμ.

Μα και πάλι δεν ησύχασε.

Τον μόνο που τον ενδιέφερε ήταν το πως θα αρπάξει.

Ήθελε όλου του κόσμου τα εργοστάσια να αποκρατικοποιηθούν για να τα αγοράσει με κλεμμένα λεφτά, με λεφτά που ανήκαν στους λαούς και βγήκαν με ιδρώτα και αίμα.

Κρόσσια τα νεύρα της φύσης.

Τον άτιμο, τον πούστη, τον καριόλη, άρχισε να μονολογεί.

Θα τον φτίαξω εγώ.

Και χωρίς δεύτερη σκέψη τον ξαναμεταμορφώνει σε Βόλφανκ Σόιμπλε.

Και αυτός με σταυρωμένα χέρια δεν κάθεται.

Βρίσκει τον Χάρι Πότερ και του διαμηνύει σε εντονότατο ύφος πως αν δεν αναστήσει τον Ιουλιανό για να ξανανοίξει το μαντείο των Δελφών και πάρει σοφίας χρησμό από την πυθία, ο οποίος χρησμός θα του εξηγεί την ακριβώς να κάνει για να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση, αλλά και για να εκδικηθεί τη φύση, τότε θα πει το δεσπότη Παναγιώτη.

Και ο Χάρι Πότερ προσπαθεί να του εξηγήσει πως αυτά δε γίνονται.

Μάταια όμως.

Ο Χόμπιτ Σμίγκολ τον απειλεί λέγοντάς τον πως θα πει στου Έλληνες για το μαγικό ραβδί του, και αυτοί θα του το αρπάξουν και θα το κάψουν για να ζεσταθούν, μιας και όπως είπαν Λιάγκας, Αρναούτογλου και λοιποί μετεωρολόγοι-καιρολόγοι ο χειμώνας στην Ελλάδα προβλέπεται βαρύς και ασήκωτος.

Τότε είναι που ο Χάρι Πότερ παίρνει τη μεγάλη απόφαση και πάει στην οικία του Λευτέρη Πανταζή.

Του χτυπάει την πόρτα, το κουδούνι εξακολουθεί να παραμένει χαλασμένο, και μόλις του την ανοίγει ο μεγάλος Έλληνας τροβαδούρος, του λέει γεμάτος αγωνία ο Χάρι:

'Οπως και δήποτε μεγάλε αφέντη πες μας τον τρόπο που έκανες έρωτα με τηλεπάθεια σε έναν κόσμο μπερδεμένο όλο αστάθεια για να επικοινωνήσουμε με τον Ιουλιανό για να πει στην πυθία να δώσει χρήσμό στον Χόμπιτ Σμίγκολ που έχει μετατραπεί σε μισητό Βόλφανγκ Σόιμπλε.

Και ο θρυλικός ΛΕΠΑ, φανερά στενοχωρημένος του λέει πως δεν μπορεί να τον εξυπηρετήσει, διότι δεν γνωρίζει τον τρόπο. Τον έχει ποιά ξεχάσει. Άλλωστε πάνε και τόσα χρόνια. 

Τον είχε σημειώσει σε ένα τετράδιο, αλλά του το έκλεψε πέρσι ο Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής

για να τον κάνει δώρο στην Χουρέμ τα Χριστούγεννα, για να επικοινωνούν με τον Ένγκελς, τον Μάρξ, τον Λένιν, τον Τρότσκι και τον Στάλιν.

Περίλυπος ο Χάρι Πότερ παίρνει το δρόμο τη επιστροφής.

Ήρθον, είδον και απείλθον.

Μα φεύγοντας, και ενώ στα σύννεφα πετούσε με τη νέα του SIEMENS σκούπα, πάνω ακριβώς από τη μπαρουτοκαπνισμένη από το νέφος Πατησίων, θεία του ήρθε έμπνευση, αυτός με τη πυθία σε επαφή να έρθει και το χρησμό να πάρει.

Έτσι και γίνεται.

Μόνο που η πυθία Αιθράλεια, 

πρώτη ξαδέρφη της Νικάνδρας, είχε πολύ καιρό χαρά στα σκέλια τη να δει και του την πέφτει άγρια.

Εγώ αγόρι μου θα σε ξεπαρθενιάσω.

Sorry γλυκιά μα δεύτερη και καταϊδρωμένη έρχεσαι. Με έχουν ήδη ξεπαρθενιάσει οι Έλληνες πολιτικοί κατά συρροή.

Δε με χαλάει καθόλου, του απαντάει η πυθία και τον αρπάζει απ' τ' αχαμνά.

Ένα οοοοχ ακούστηκε από το δύστυχο το Χάρι σε όλη την οικουμένη.

Δεν είναι και ότι ποιό εύκολο και απλό έρωτα να κάνεις με γυναίκα τόσα χρόνια στερημένη.

Άρε άτιμε Θεοδόσιε, βγήκες και εσύ καιρό τα μαντεία να σφαλίσεις.

Τη να κάνει όμως, της έκατσε, ακόμα δεν γνωρίζουμε αν το απόλαυσε, και το χρησμό από τα χείλη της τον πείρε.

Από Σόιμπλε ξανά Σμίγκολ θα γενεί μόνο αν συρτάκι λεβέντικο χορέψει με τον Γεώργιο τον Καραϊσκάκη.

Άντε τώρα να βρεις τον Καραϊσκάκη ...

συνεχίζεται ...

κείμενο: Θεοδωρίδης Βλαδίμηρος