Μικροί και μεγάλοι, φοιτητές και φοιτήτριες, άνεργοι και άνεργες, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, μικρομεσαίοι και συνταξιούχοι, αγρότες και αγρότισσες, αλλά και απολυμένοι από την κρατική εταιρεία αποκομιδής βοθρολημάτων που αντιστέκονται στην ιδιωτικοποίησή της λέγοντας πως το χέσιμο είναι κοινωνικό αγαθό και φυσική ανάγκη όλων μας, και απειλώντας πως θα κάνουν εκτροπή στον αγωγό και θα στείλουν τα αφοδεύματα στο στο ξενοδοχείο όπου διαμένει η τρόικα.
Αίτημα όλων ο βασικός μισθός να φτάσει τα 1250 ευρώ, μία ημέρα να καθόμαστε και μία να δουλεύουμε, τη δηλαδή, μαλάκες ήταν στη αρχαία Ρώμη που το εφάρμοζαν και να δοθούν επιπλέον δώρα για τις επετείους της 28ης Οκτωβρίου, της 25ης Μαρτίου και της μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Το κεντρικό σύνθημα που κυριαρχούσε ήταν ένα:
Δικαίωση, δικαίωση, γιατί αλλιώς Δευτέρα κάτι έχω, την Τρίτη δεν αντέχω, Τετάρτη πως βαριέμαι, την Πέμπτη δεν κρατιέμαι, Παρασκευή πρωί, απ' όλες τις ημέρες καμία δεν θα δουλέψω.
Οι αστυνομικές δυνάμεις ήταν ελάχιστες, διότι εκείνη τη στιγμή ο κύριος όγκος της αστυνομίας ήταν απασχολημένος με κάτι κρανιοφόρους μοτοσικλετιστές που βολτάριζαν σε λαϊκές αγορές.
Η τροϊκατζήδες από την πλευρά τους, που έμαθαν καθυστερημένα κατά 2,5 ώρες τα γεγονότα, τους πλάκωσε το πάπλωμα, απειλούν με μηνύσεις τον ξυπνητηροπώλη, αφού όπως ισχυρίζονται το ξυπνητήρι που τους πούλησε ήταν έλλατωματικό, διότι ο κούκος αντί να τους κάνει κούκου τους ερμήνευσε την κλασικό κομμάτι του Μάνου Χατζιδάκη ''Χάρτινο το φεγγαράκι'' με αποτέλεσμα αντί να τους ξυπνήσει να τους αποκοιμίσει.
Τέλος να σημειώσουμε πως δεν έπεσαν βόμβες μολότοφ, διότι η τιμή του πετρελαίου έκανε αδύνατη τη ρίψη τους ...
κείμενο: Θεοδωρίδης Βλαδίμηρος