Κυκλάδες
Το όνομα τους δόθηκε από τους αρχαίους γεωγράφους εξαιτίας της κυκλικής διάταξης γύρω απ' την ιερή νήσο Δήλο (γενέτειρα της θεάς Άρτεμης και του Απόλλωνα) σε αντιδιαστολή των υπολοίπων νήσων του Αιγαίου που τις αποκαλούσαν Σποράδες.
λιμάνι Νάξου
Δωδεκάνησα
Αρχαιότεροι κάτοικοι ήταν οι Τελχίνες και οι Κάρες, αργότερα οι Αχαιοί και οι Δωριείς. Ήταν μέλος της πρώτης και της δεύτερης Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Μεγάλη ακμή γνώρισαν κατά τους ελληνιστικούς χρόνους. Με την υποταγή
τους αργότερα στη ρωμαϊκή κυριαρχία, τα Δωδεκάνησα αποτέλεσαν τμήμα του
Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους (395 μ.Χ.). Το 1310 βρέθηκαν κάτω από την
εξουσία των Ιωαννιτών Ιπποτών. Οι Τούρκοι τα κατέλαβαν το 1522. Από το 1912 τα κατείχαν οι Ιταλοί και τελικά απελευθερώθηκαν το 1945.
Ρόδος
Στην βυζαντινή αυτοκρατορία τα νησιά ανήκαν στο Θέμα των Δωδεκανήσων εκτός της Ρόδου και κάποιων νησιών ακόμα, αλλά συμπεριλαμβάνονταν και οι Κυκλάδες.
Στην Τουρκοκρατία αναφέρονταν σαν Προνομιούχα νησιά του Αρχιπελάγους όπου συμπεριλαμβανόταν τα ίδια νησιά με σήμερα εκτός τη Ρόδος και Κω και επιπλέον η Ικαρία και το Καστελλόριζο.
Σποράδες
Κατά την αρχαία γεωγραφική αντίληψη ως Σποράδες καλούνταν όλα τα διάσπαρτα νησιά του Αιγαίου εκτός των περί της ιερής νήσου Δήλου Κυκλάδων.
Σήμερα τα μεγαλυτερα νησια είναι η Σκύρος, η Σκιάθος, η Σκόπελος και η Αλόννησος.
Σκιάθος
Επτάνησα
Τα Επτάνησα περιήλθαν υπό Ενετική κυριαρχία τον 13ο αιώνα και δεν
γνώρισαν ποτέ Τουρκική κατοχή. Ο στρατός του Ναπολέοντα και η Βρετανική
Αυτοκρατορία άφησαν τα σημάδια τους στα νησιά, πριν από την προσάρτηση
τους από την Ελλάδα, το 1863, σαν δώρο από την Βασίλισσα Βικτωρία προς
το νέο μονάρχη της χώρας, Δανό Πρίγκηπα Γεώργιο Α'.
Τα νησιά του Ιονίου είναι ακριβώς το αντίθετο από τις Κυκλάδες.
Καλυμμένα από πευκοδάση και ελαιώνες, τα νερά που τα περιβάλλουν είναι
πάντα ζεστά. Οι τοπικές κουζίνες βασίζονται στο κρέας και τα τοπικά
κρασιά έχουν δυνατή γεύση και είναι σχεδόν ημίγλυκα.
Κρήτη
Η προέλευση της λέξης Κρήτη δεν έχει καθορισθεί με βεβαιότητα. Υπάρχουν
διάφορες αντικρουόμενες ετυμολογίες, κατά τις οποίες μία από τις Εσπερίδες ονομαζόταν Κρήτη, όπως Κρήτη ονομαζόταν και η σύζυγος του βασιλιά Μίνωα, καθώς και μία από τις νύμφες που παντρεύτηκε ο Δίας Άμμων. Επίσης, ο Κρης, γιος του Δία και της νύμφης Ίδας θεωρείται να έχει δώσει το όνομα του στην Κρήτη, ειδικά αφού το υψηλότερο βουνό του νησιού φέρει το όνομα της μητέρας του
Ο Δίας, ο πατέρας Θεών και ανθρώπων, κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία, γεννήθηκε στο Δικταίο Άντρο. Αφού απήγαγε την Ευρώπη από τις ακτές της Φοινίκης, στο σημερινό Λίβανο, κατέφυγαν στην Κρήτη, όπου και συνευρέθησαν.
Χανιά
Ο μύθος τοποθετεί την πράξη κάτω από τον αειθαλή πλάτανο της Γόρτυνος, αρχαίας πρωτεύουσας του νησιού, αλλά και ολόκληρης της Κυρηναϊκής κατά το απόγειο της ακμής της επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το δένδρο της Γόρτυνος διατηρείται ως τις μέρες μας ως ένας από τους ελάχιστους διασωθέντες αειθαλείς πλατάνους. Η Ευρώπη γέννησε τρεις γιους, τους Μίνωα, Ραδάμανθυ και Σαρπηδόνα. Ο βασιλιάς Μίνωας, αφού υπέταξε το νησί, παντρεύτηκε τη μάγισσα Πασιφάη, αδελφή της Καλυψώς και της Κίρκης, ομηρικών ηρωίδων της Οδύσσειας. Αφιέρωσε ναό στον Ποσειδώνα, θεό της θάλασσας, θυσιάζοντας προς τιμήν του έναν πελώριο λευκό ταύρο. Το ζώο, προσφορά στο Μίνωα από τον Ποσειδώνα,
ήταν τόσο όμορφο που εκείνος αποφάσισε να το αντικαταστήσει και να
θυσιάσει έναν υποδεέστερο ταύρο στην θέση του.
Χανιά
Το μένος του Ποσειδώνα
για την ιερόσυλη
απόφαση του Μίνωα τον οδήγησε στο να καταραστεί την Πασιφάη να
ερωτευθεί σφοδρά τον ταύρο. Εκείνη για να ικανοποιήσει τον πόθο της
κρύφθηκε μέσα στο ξύλινο ειδώλιο αγελάδας, που κατασκεύασε ο
αρχιτέκτονας Δαίδαλος και συνευρέθηκε με το ζώο. Ο καρπός της πράξης, μισός άνθρωπος και μισός ταύρος, ήταν το μυθικό τέρας Μινώταυρος, το οποίο αμέσως μετά τη γέννησή του φυλακίσθηκε στον Λαβύρινθο, που κατασκεύασε ο Δαίδαλος. Η πόλη της Αθήνας
υποχρεώθηκε θεσμικά να στέλνει κάθε χρόνο 10 νέους και 10 νέες για να
τρέφεται ο Μινώταυρος. Αργότερα, εξολοθρεύτηκε από τον Αθηναίο πρίγκηπα Θησέα, απαλλάσσοντας την Αθήνα από το βάρβαρο θεσμό.
Χαλκιδική
Στην περιοχή της Μακεδονίας υπήρχαν επίσης αποικίες ελληνικών πόλεων της
νότιας Ελλάδας, οι οποίες σχημάτισαν ομοσπονδιακά κράτη. Σημαντικότερο
ήταν το αποικιακό κράτος της Χαλκιδικής που περιλάμβανε κυρίως αποικίες
των Ευβοέων. Οι αποικίες αυτές είχαν σχηματίσει μία ομοσπονδιακή ένωση,
το Κοινό των Χαλκιδέων με έδρα την Όλυνθο. Στην ένωση αυτή εντάχθηκαν
και πόλεις εκτός Χαλκιδικής όπως οι Ευβοϊκές αποικίες της Πιερίας, Πύδνα
και Μεθώνη. Κατακτήθηκε από τον Φίλιππο Β' και ενσωματώθηκε στο
Μακεδονικό Βασίλειο.
Κατά τους Περσικούς πολέμους, ο Πέρσης βασιλειάς Ξέρξης κατασκεύασε μια διώρυγα
στη χερσόνησο του Άθω, ώστε να αποφύγει τον περίπλου του Άθω, καθώς την
τελευταία φορά που το επιχείρησε είχε βυθιστεί ο στόλος του Μαρδόνιου. Η
διώρυγα ολοκληρώθηκε το 480 π.Χ. και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία
έργα.
χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από την
ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια el.wikipedia.org
Ρακοπόταμος Λάρισας
Για την ιστορία να αναφέρουμε πως η παραλία του Ρακοποτάμου βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από την περιοχή του Αγιοκάμπου και της Βελίκας και πήρε το όνομά της από το ποτάμι το οποίο πηγάζει από τις κορυφές του Μαυροβουνίου και εκβάλει στην ομώνυμη παραλία.
Αν λοιπόν βρεθείτε στις παραλίες της Λάρισας θα είναι κρίμα να μην επισκεφτείτε την συγκεκριμένη παραλία, διότι ο τόπος είναι απαράμιλλης φυσικής ομορφίας όπου το πράσινο και το γαλάζιο, το βουνό και η θάλασσα τον αγκαλιάζουν αρμονικά.
