Ο γυμνισμός και η ιστορία του. (18+)

Ο γυμνισμός είναι η θεωρεία σύμφωνα με την οποία  είναι απόλυτα ηθικό και σύμφωνο με τις ορθές αντιλήψεις για τη φύση και την υγιεινή να ζει κανείς και να περιφέρεται απόλυτα γυμνός.

Οι γυμνιστές πιστεύουν ότι το γυμνό ανθρώπινο σώμα πρέπει να είναι αποδεκτό, να είναι σεβαστό και να το χαιρόμαστε. Πιστεύουν ότι η θέα του γυμνού σώματος δεν είναι ντροπή, δεν διαφθείρει, δεν είναι υποτιμητική ή επικίνδυνη. 

Δεν θωρούν ότι η συνεύρεση γυμνών ανθρώπων είναι κάτι ανήθικο ή σεξουαλικό. 

Πιστεύουν ότι η γύμνια είναι μία υγιής φυσική κατάσταση, ότι η γύμνια είναι η πιο αγνή μας κατάσταση μια και έχουμε γεννηθεί γυμνοί.

Ο γυμνισμός δεν πρέπει να συγχέεται με την επιθυμία κάποιου να δει άλλους γυμνούς για σεξουαλικούς λόγους (ηδονοβλεψίας), ή με την επιθυμία κάποιου να τον δουν γυμνό για σεξουαλικούς λόγους (επιδειξίας).

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι με το να είναι γυμνοί γίνονται πιο αποδεκτοί από τους άλλους για αυτό που είναι, τόσο σωματικά όσο πνευματικά και συναισθηματικά. 

Και από πολιτικής απόψεως, χωρίς ρούχα η κοινωνική τάξη του καθενός δεν είναι άμεσα ορατή.

Τα διάφορα ταμπού γύρω από το θέμα άρχισαν να δημιουργούνται όταν ο ιματισμός μετατράπηκε από ανάγκη σε εξαναγκασμό με την επικράτηση ή επιβολή θρησκειών που ήταν αντίθετες στην συγκεκριμένη θεωρεία, κάνοντας λόγο για προσβολή δημοσία αιδούς που οδηγεί σε αμάρτημα, απομακρύνοντάς μας από το δρόμο της αρετής.

Τα ρούχα έγιναν τελικά μόνιμο αξεσουάρ, καλύπτοντας σε μερικές περιοχές ακόμα και ολόκληρο το σώμα, παρότι αρχικά χρησιμοποιήθηκαν για πρακτικούς λόγους, όπως για την προστασία από τον ήλιο και τη ζέστη, το κρύο και τη βροχή.

Κάπου εδώ αξίζει να αναφέρουμε για ιστορικούς λόγους μία χριστιανική αίρεση, τον Αδαμισμό (εκ του Αδάμ), που εμφανίστηκε κατά τον 2ο, 3ο και 4ο αιώνα στη Βόρεια Αφρική, όπου πιστοί και ιερείς περιφέρονταν γυμνοί ασκώντας τον «ιερό γυμνισμό».

Η πρώτη οργανωμένη λέσχη γυμνιστών ιδρύθηκε το 1903, κοντά στο Αμβούργο. 

Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, το κίνημα του γυμνισμού εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και κατά τη δεκαετία του 1920 γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση, κυρίως στη Γερμανία. 

Όμως, με την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία τέθηκε υπό διωγμό.

Ο κοινωνικός γυμνισμός, με ιδιωτικές λέσχες και κατασκηνώσεις, πρωτοεμφανίστηκε στις ΗΠΑ, όπου στις 13 Ιουνίου του 1930 ιδρύθηκε η πρώτη αποικία γυμνιστών, και καθιερώθηκε κατά τη δεκαετία που ακολούθησε. 

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πήρε διαστάσεις κοινωνικού κινήματος. 

Οι νέοι, που ξεσηκώθηκαν εναντίον της κοινωνικής τάξης (χίπις, αντικομφορμιστές κ.ά.) είδαν στο γυμνισμό μια εκδήλωση κατά της κοινωνικής τάξης και τον ενίσχυσαν.

Στην Ελλάδα, μία πρώτη κίνηση γυμνιστών παρουσιάστηκε στον Μεσοπόλεμο, άλλα δεν εδραιώθηκε. 

Τότε οι οπαδοί του κυκλοφορήσαν για σύντομο χρονικό διάστημα κι ένα περιοδικό, με τίτλο «ΦΛΕΡΤ» (Φυσιολατρική Λογοτεχνική Επιθεώρηση Ριζοσπαστικών Τάσεων).

Σήμερα τα πράγματα είναι καλύτερα για τους γυμνιστές, μιας και υπάρχει νομοθετική μέριμνα, χωρίς ωστόσο να λείπουν προβλήματα σχετικά με τις παραλίες, όπου μπορούν να ασκήσουν το γυμνισμό ελεύθερα.