Βράχο βράχο τον καημό μου!!! (18+)

Είναι βαριά η μοναξιά

όμως γλυκά τα βράχια
 ηδονοκρατούσα η θάλασσα
και μου ‘πνιξε τα μάτια

Βράχο βράχο τον καημό μου
τον μετράω και πονώ
κι είναι το παράπονο μου
  μάνα στο σπίτι κάτσε

τούρκικα να δεις

Άσε με θάλασσα πικρή στα βράχια να καθίσω
  και με τα λάγνα τα φτερά σου
τα φιλήδονα κορμιά

λιγάκι να αγγίξω 

Άσε με σου λέω σε παρακαλώ

άσε με να ξαναδώ τα βράχια 

και κάνε το κύμα όνειρο
και τη στύση μου κόκκινο φάρο 

Γίνε αστέρι κι ουρανός
γίνε καινούργιος δρόμος
να μην βαδίζω μοναχός
να μην πηγαίνω μόνος

 

Βράχο βράχο την έχω αράξει

το ξυπνητήρι που με αγχώνει

στη θάλασσα μακριά το πέταξα

και κάνω μπανιστήρι

κείμενο: Θεοδωρίδης Βλαδίμηρος

  βασισμένο στο τραγούδι ''Βράχο βράχο τον καημό μου'' (1964) σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου  και μουσική Μίκη Θεοδωράκη.
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης. 

Άλλες ερμηνείες: Στέλιος Καζαντζίδης, Γιάννης Πουλόπουλος.